اثر هشت هفته ورزش در آب بر قدرت عضلات اندام تحتانی در بیماران مبتلا به پارکینسون

سابقه و هدف: ضعف قدرت عضلانی به ویژه ضعف عضلات اندام تحتانی از نشانه ها و عوارض بیماری پارکینسون می باشد که در ترکیب با سایر علائم و نشانه ها مشکلات حرکتی مختلفی به دنبال خواهد داشت. این تحقیق برای ارزیابی اثربخشی یک برنامه ورزش در آب بر قدرت عضلات اندام تحتانی در بیماران مبتلا به پارکینسون طراحی شده است. مواد و روش ها: در یک تحقیق نیمه تجربی، تعداد 20 بیمار مراجعه کننده به مطب متخصصین مغز و اعصاب شهر اصفهان به طور داوطلبانه انتخاب و سپس به صورت تصادفی در دو گروه تجربی (10) نفر و کنترل (10) نفر قرار گرفتند. آزمودنی های گروه ورزش در آب به مدت هشت هفته، هر هفته سه جلسه ی 60 دقیقه ای به انجام فعالیت در آب پرداختند، در حالی که گروه کنترل در این مدت هیچ گونه فعالیت ورزشی را تجربه ننمودند و فقط پیگری شدند. در ابتدا و انتهای دوره، قدرت عضلات اندام تحتانی برای انجام حرکات اکستنشن و فلکشن در دو سرعت 60 و 180 درجه بر ثانیه توسط دستگاه نیروسنج آیزوکنتیک (biodex, systems iii) ارزیابی شد. یافته ها: افزایش معناداری را در اوج گشتاور فلکسورها و اکستنسورهای عضلات زانو در هر دو سرعت 60 و 180 درجه بر ثانیه در گروه تمرین قبل و پس از هشت هفته ورزش در آب مشاهده شد. درصد تغییرات اثر مثبت ورزش در آب را تأیید کرد، به طوری که درصد تغییرات در اوج گشتاور فلکسورها و اکستنسورهای عضلات زانو در هر دو سرعت 60 و 180 درجه بر ثانیه پس از مطالعه بین دو گروه معنادار بود (05/0p>).  نتیجه گیری: ما نتیجه گرفتیم که ورزش در آب می تواند به عنوان یک روش درمانی مفید و مؤثر در جهت بهبود قدرت عضلات پایین تنه در بیماران مبتلا به پارکینسون مورد استفاده قرار گیرد